X
Uwaga
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.
×
Artykuły

Przegląd specjalny UTB – czyli co zrobić, gdy Twoja dźwignica osiągnie resurs?

Prześlij nam swój artykuł
Zobacz galerię zdjęć

W poprzednim artykule na temat resursu, wyjaśniliśmy co to jest resurs UTB oraz dlaczego i w jaki sposób się go oblicza. Jak już wiemy, po osiągnięciu przez urządzenie lub jeden z jego mechanizmów resursu czyli projektowanego bezpiecznego okresu eksploatacji UTB, eksploatujący zobowiązany jest, niezależnie od wykonywanych przeglądów konserwacyjnych i napraw bieżących, do przeprowadzenia przeglądu specjalnego.

 

Co obejmuje przegląd specjalny?

Zakres przeglądu specjalnego powinien być zgodny z zapisami instrukcji eksploatacji urządzenia. W przypadku braku stosownych informacji w instrukcji należy postępować zgodnie z zapisami norm, uznanych specyfikacji technicznych, aktualnym poziomem wiedzy technicznej i dobrą praktyka inżynierską.

Przegląd specjalny musi obejmować swoim zakresem wszystkie elementy, które mają wpływ na bezpieczną eksploatację urządzenia, a w szczególności:

  • konstrukcję nośną,
  • mechanizmy napędowe,
  • układy elektryczne,
  • układy hydrauliczne,
  • układy pneumatyczne,
  • układy bezpieczeństwa.

 

Kto może wykonać przegląd specjalny?

W przypadku braku wymagań określonych w instrukcji, przegląd specjalny powinien zostać wykonany przez wytwórcę urządzenia lub zakład posiadający uprawnienia do napraw lub modernizacji, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1 b ustawy o dozorze technicznym, w zakresie ustalonym z organem dozoru technicznego.

Przegląd specjalny powinien być przeprowadzony pod nadzorem eksperta w segmencie odpowiadającym danej dźwignicy. Może to być przedstawiciel/przedstawiciele producenta spełniający te warunki lub firmy posiadającej uprawnienia do napraw lub modernizacji. Szczególnie prosta jest sprawa w przypadku dźwignic wyposażonych w rejestratory widma obciążeń i cykli pracy oraz stosowną instrukcję opisującą interpretację wyników. Gorzej, gdy dane te wymagają do odczytania specjalnego „softwaru”, do którego dostęp ma wyłącznie serwis fabryczny producenta.

Przegląd specjalny powinien zakończyć się sporządzeniem protokołu zawierającego: dane osobowe oraz kwalifikacje wszystkich uczestników przeglądu, zastosowane kryteria oceny, wyniki przeglądu, zalecenia co do zakresu remontu kapitalnego, inne przedsięwzięcia niezbędne do wykonania przed ponownym oddaniem do eksploatacji.

 

Remont kapitalny czy złomowanie?

Osiągnieciu resursu przez dźwignicę niekoniecznie kwalifikuje ją do złomowania. Wskazania do złomowania powinny jasno wynikać z protokołu przeglądu specjalnego. Zależy to od tego, czy wszystkie mechanizmy dźwignicy oraz konstrukcja nośna wykorzystały swój resurs i czy konstrukcja nosi wyraźne znamiona zmęczenia.

Zwykle nieodwołalna decyzja o złomowaniu wynika ze zmęczenia konstrukcji nośnej dźwignicy. Wykonanie remontu kapitalnego mechanizmów w takim przypadku będzie ekonomicznie nieuzasadnione, gdyż ich montaż na takiej konstrukcji stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa eksploatacji.

Należy pamiętać, że to nie instrukcja eksploatacji rozstrzyga czy urządzenie nadaje się do remontu czy na złom lecz wynik przeglądu specjalnego i rachunek ekonomiczny czy opłaca się dźwignicę remontować czy nie.

 

Co dalej po wykonaniu remontu kapitalnego?

Po wykonaniu remontu kapitalnego dźwignica lub/i remontowane mechanizmy otrzymują powtórnie nowy bezpieczny okres eksploatacji (nowy resurs), którego wykorzystanie zaczynamy liczyć od rozpoczęcia eksploatacji po remoncie kapitalnym.

Jeżeli nie posiadamy wiedzy o przebiegu i historii eksploatacji dźwignicy, należy zwrócić uwagę na czynniki kwalifikacyjne, które mogą świadczyć o wykorzystaniu resursu. Wśród nich wymienić możemy:

  • zwiększanie się ilości usterek,
  • coraz większą częstotliwość występujących awarii,
  • pogorszenie stanu technicznego ujawniane podczas konserwacji,
  • pojawiające się pęknięcia zmęczeniowe w węzłach konstrukcji nośnej,
  • utratę geometrii konstrukcji nośnej,
  • ślady po naprawach konstrukcji stalowej.

 

Przypomnijmy: Szacowanie stopnia wykorzystania resursu dotyczy wszystkich UTB podlegających dozorowi technicznemu.

Ekspert, wg PN-ISO 9927-1, to osoba wyspecjalizowana w projektowaniu, konstruowaniu i konserwacji dźwignic, o wystarczającej znajomości obowiązujących przepisów i norm, dysponująca niezbędnym wyposażeniem do przeprowadzenia przeglądu oraz potrafiąca ocenić stan bezpieczeństwa i zalecić badania, które powinny być przeprowadzone w celu zapewnienia dalszej bezpiecznej eksploatacji.

 

Oblicz resurs!


Komentarze

Aby dodać komentarz musisz być zalogowany.

  • kris 19 września, 2018

    Nie wydaje mi się żeby właściwym i potrzebnym było wyjaśnianie i interpretowanie przepisów nieobowiązujących szczególnie przez nie autora projektów. Poczekajmy na przepisy ostateczne. Osobiście nie spodziewam się m.in że znajdę tam cokolwiek n/t przywołanego w tym i kolejnym artykule z tej serii, przeglądu specjalnego czy wymogu nadzoru przez eksperta, że o przywołanej normie ISO nie wspomnę ale chętnie się pomylę .... Na dzisiaj wszystkich zainteresowanych tematyką bezpiecznej eksploatacji suwnicy w kontekście cykli pracy zachęcam do zapoznania się z Polską Normą PN-91/M-06503 - przede wszystkim, i proszę nie pisać że służy ona tylko do projektowania. Pozdrawiam


Pozostałe artykuły

wszystkie artykuły

BLOG