Prahistoria dźwignic
Dźwignice to nieodłączny element budownictwa. To oczywiste, że bez nich nie powstałoby wiele współczesnych budynków oraz konstrukcji, ponieważ to właśnie one są odpowiedzialne za podnoszenie i przenoszenie materiałów oraz surowców o sporej wadze i dużych gabarytach na określoną wysokość. Jednak nie każda osoba jest świadoma tego, że dźwignice przyczyniły się również do stworzenia wielu wspaniałych dzieł starożytnej architektury i były wykorzystywane w Egipcie, Cesarstwie Rzymskim oraz przez starożytne Cywilizacje Dalekiego Wschodu.
Budowa piramidy w Gizie
Piramidy w Gizie to spektakularne budowle, które przetrwały do dziś. Kubatura największej z nich, czyli piramidy Cheopsa wynosi około 2.500.000 m3, a jej wysokość to 146,5 metrów. Do jej budowy wykorzystano ponad 2.000.000 bloków wapiennych, których ciężar wynosił nawet 350 ton. Czy taka konstrukcja mogłaby powstać przy użyciu wyłącznie prostych narzędzi oraz siły ludzkich mięśni?
Odpowiedź na to pytanie jest oczywista i prowadzi do istotnej konkluzji. Już w 2560 r. p.n.e. ludzie wykorzystywali dźwignice, które umożliwiały efektywną pracę z materiałami o ogromnej wadze. Były to proste, ale bardzo skuteczne urządzenia, które wykorzystywały podstawowe prawa fizyki. W grupie pierwszych dźwignic można znaleźć dzisiejsze dźwigniki wywodzące się od zasady działania dźwigni; systemy wielokrążków linowych, czy kołowrotów napędzanych siłami mięśni, które stanowią pierwowzór dzisiejszych cięgników, lub żuraw studzienny, który stanowi pierwowzór dzisiejszych żurawi.
Wprowadzenie nowego mechanizmu
Nawet w czasach starożytnych ludzie starali się doskonalić narzędzia oraz warsztat pracy, dlatego wraz z upływającymi latami pojawiły się kolejne konstrukcje, które przyczyniły się do rozwoju dźwignic. Istotnym rozdziałem w historii tych urządzeń było wprowadzenie mechanizmu, który wykorzystywał energię spadku wody. Były to urządzenia uruchamiane przy pomocy koła łopatkowego, które było napędzane spływającą wodą. Takie dźwignice były wykorzystywane do podnoszenia bram wjazdowych bądź też wyładunku towarów ze statków kupieckich.
Budowa Colosseum
Kolejny istotny okres odnoszący się do historii dźwignic to pierwsze stulecia naszej ery. Wówczas Rzymianie stworzyli wiele ciekawych konstrukcji wykorzystywanych już nie tylko do transportu materiałów, ale również ludzi. Były to pierwowzory współczesnych wind. Doskonałym przykładem jest rzymskie Colosseum, w którym wybudowano w latach 75 – 80 n. e. dwanaście dźwigów, odpowiedzialnych za przenoszenie widzów na wyższe kondygnacje areny.
Erhard Weigel
Czas przenieść się do XVII wieku, ponieważ to w tym okresie powstały dwie bardzo ważne konstrukcje. W roku 1672 roku pewien mieszkaniec miasta Jena znajdującego się na terenie Niemiec wybudował dźwig napędzany ręcznie za pomocą liny oraz wielokrążka. Kolejny ważny mechanizm powstał 1687 roku i został zaprojektowany przez matematyka Erharda Weigela. Był to dźwig w formie umieszczonego we wnęce na szynach jezdnych, jadącego krzesła. Mechanizm wykorzystywał napęd ręczny oraz przeciwwagę.
Strutt i Frost
Wiek XVII wieku zainicjował wiele zmian, jednak prawdziwa rewolucja rozpoczęła się w XIX wieku. W 1830 r. Anglicy Strutt i Frost wykorzystali maszynę parową do napędu mechanicznego dźwigu osobowego. Po pięćdziesięciu latach od tego wydarzenia zakłady Siemensa stworzyły pierwszy dźwig o napędzie elektrycznym, a w 1898 Niemiec Carl Flor wykorzystał do budowy dźwigu silnik prądu zmiennego. To właśnie w tych latach rozpoczęła się era współczesnych dźwigów osobowych i towarowych.
Późniejsze lata, to już kolejne wynalazki, które usprawniały istniejące mechanizmy. Dziś dźwigi osobowe to zaawansowane technologicznie urządzenia wykorzystujące elektronikę oraz cyfrowe systemy. Zaś cała branża dźwignicowa to dzisiaj dziesiątki urządzeń, które mogły powstać dzięki rewolucji przemysłowej po wynalezieniu silnika elektrycznego i silnika spalinowego.
Szczegółowe informacje na ich temat znajdziecie na naszej stronie internetowej.