X
Uwaga
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje.
×

Dokumenty i wymagania dla używanego żurawia przeładunkowego sprowadzonego z zagranicy

Sprowadziłem do Polski z terenu Unii Europejskiej samochód z zamontowanym żurawiem przenośnym (przeładunkowym), który był eksploatowany za granicą przez 4 lata od daty rejestracji. Sprzedający posiadał tylko instrukcję obsługi i eksploatacji żurawia. Brak jest dokumentu, który jednoznacznie określa, że ten konkretny żuraw był zamontowany na tym konkretnym pojeździe. Czy wystarczy, że ja jako importer, który sprowadził pojazd z żurawiem, napiszę oświadczenie, że sprowadziłem kompletny pojazd z żurawiem i nie poddawałem go żadnym modyfikacjom polegającym np. na wymianie podwozia.
Nie chciałbym wykonywać obliczeń stateczności pojazdu z żurawiem, bo jest to dla mnie dodatkowy koszt i strata czasu. Moje oświadczenie załatwiałoby temat od ręki i bez dodatkowego kosztu.

 

Odpowiada Paweł Rajewski - ekspert UDT w zakresie urządzeń transportu bliskiego


Dokumentacja wymagana w przypadku urządzeń używanych wyprodukowanych po 29 grudnia 2009 r powinna być zgodna z § 58 rozporządzenia MG z dnia 21 października 2008 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn oraz deklaracja zgodności WE;

  • § 58 rozporządzenia MG z dnia 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (wdrażającego do polskiego prawa wymagania dyrektywy maszynowej 2006/42/WE):
    1. Maszyna wprowadzana do obrotu lub oddawana do użytku musi być wyposażona w instrukcje.
    2. Instrukcja powinna być sporządzona w co najmniej jednym języku oficjalnym Unii Europejskiej. Na takiej wersji lub wersjach językowych, zweryfikowanych przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, powinien być umieszczony napis „Instrukcja oryginalna”.
    3. Jeżeli „Instrukcja oryginalna” nie istnieje w języku lub językach oficjalnych państwa członkowskiego, w którym maszyna będzie użytkowana, tłumaczenie na ten język lub języki powinno zostać dostarczone przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela albo przez osobę wprowadzającą maszynę na dany obszar. Tłumaczenie powinno być opatrzone napisem „Tłumaczenie instrukcji oryginalnej”.
    4. Maszyna powinna być wyposażona w „Instrukcję oryginalną” oraz, jeżeli ma to zastosowanie, w „Tłumaczenie instrukcji oryginalnej”.
    5. W uzasadnionych przypadkach instrukcja konserwacji maszyny przeznaczona do korzystania przez wyspecjalizowany personel zatrudniony przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela może być napisana tylko w języku, którym posługuje się personel.
    6. Treść instrukcji, oprócz opisu zastosowania zgodnego z przeznaczeniem, powinna również uwzględniać możliwe do przewidzenia niewłaściwe użycie.
    7. W przypadku maszyn przeznaczonych do ogólnego stosowania, instrukcja powinna być sformułowana w sposób jasny, przejrzysty, umożliwiający wszystkim użytkownikom łatwe korzystanie z niej.

Dokumentacja wymagana w przypadku urządzeń używanych wyprodukowanych po 1 maja 2004 r, a przed 29 grudnia 2009 r powinna być zgodna z § 50 rozporządzenia MG z dnia 20 grudnia 2005 roku w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn i elementów bezpieczeństwa oraz deklaracja zgodności WE;

  • § 50 rozporządzenia MG z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn i elementów bezpieczeństwa (wdrażającego do polskiego prawa wymagania dyrektywy maszynowej 98/37/WE):
    1. Do maszyn powinna być dołączona instrukcja zawierająca co najmniej:
    • informacje zamieszczone w oznaczeniu maszyny (zgodne z § 48 ust. 1 ww. rozporządzenia), z wyłączeniem numeru fabrycznego;
    • informacje ułatwiające konserwację maszyny, takie jak: adres importera, serwisu;
    • przewidywane zastosowanie maszyny (zgodne z § 9 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia);
    • informacje o stanowisku lub stanowiskach roboczych, które może zajmować operator;
    • instrukcje dotyczące bezpiecznego przekazywania do eksploatacji, użytkowania, przemieszczania maszyny z podaniem jej masy i masy części maszyny, jeżeli mają one być transportowane osobno, montażu i jej demontażu, regulacji, konserwacji, obsługi i napraw;
    • w koniecznych przypadkach:
    - informacje o niedopuszczalnych sposobach użytkowania maszyny,
    - wskazówki szkoleniowe,
    - podstawowe charakterystyki narzędzi, które mogą być stosowane w maszynie.
    2. Instrukcja powinna być sporządzona przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela w jednym z języków państw członkowskich Unii Europejskiej. Maszyny oddawane do eksploatacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinny być wyposażone w instrukcję oryginalną producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela oraz w instrukcję przetłumaczoną, jeżeli ma to zastosowanie, na język polski. Tłumaczenie instrukcji powinno być wykonane przez producenta lub przez jego upoważnionego przedstawiciela albo przez osobę wprowadzającą maszynę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
    3. W uzasadnionych przypadkach, instrukcja konserwacji maszyny przeznaczona do korzystania przez wyspecjalizowany personel zatrudniony przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela może być napisana tylko w języku zrozumiałym dla tego personelu.
    4. Do instrukcji powinny być dołączone rysunki i schematy przeznaczone do uruchamiania, konserwacji, kontroli, sprawdzania prawidłowości działania maszyny także, jeżeli ma to zastosowanie, naprawy maszyny oraz wszelkie istotne zalecenia, w szczególności odnoszące się do bezpieczeństwa.
    5. W niezbędnych przypadkach instrukcja powinna określać wymagania w zakresie instalowania i montażu, w szczególności dotyczące zastosowanych tłumików drgań, rodzaju i masy płyt fundamentowych, mające na celu zmniejszenie hałasu lub drgań.
    6. Instrukcja powinna zawierać informacje dotyczące hałasu emitowanego przez maszynę i podawać wartości rzeczywiste podanych niżej parametrów albo ich wartości określone w wyniku pomiarów wykonanych na identycznych maszynach:
    • równoważnego poziomu ciśnienia akustycznego na stanowisku pracy, skorygowanego charakterystyką A, gdy przekracza on 70 dB (A); jeżeli poziom dźwięku nie przekracza 70 dB (A), należy to potwierdzić w instrukcji;
    • szczytowej chwilowej wartości ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy, skorygowanej charakterystyką C, gdy przekracza ona 63 Pa (130 dB w stosunku do 20 µPa);
    • poziomu mocy akustycznej maszyny, w przypadku gdy równoważny poziom ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy, skorygowany charakterystyką A, przekracza 85 dB (A).

    7. Informacje techniczne opisujące maszynę nie powinny pozostawać w sprzecznościinstrukcją w zakresie bezpieczeństwa.
    8. Dokumentacja techniczna opisująca maszynę powinna zawierać informacje dotyczące hałasu emitowanego przez maszynę, o których mowa w ust. 6.

 

Dokumentacja wymagana w przypadku urządzeń używanych wyprodukowanych przed 1 maja 2004 r. powinna być zgodna z § 4 ust. 2 punkty 1-8 rozporządzenia MGPiPS z dnia 29 października 2003roku w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego.

  • § 4 ust. 2 punkty 1-8 rozporządzenia MGPiPS z dnia 29 października 2003 r.w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego:
    • opis techniczny,
    • rysunek zestawieniowy,
    • schematy: elektryczny, hydrauliczny i pneumatyczny, o ile mają zastosowanie,
    • schemat układów cięgnowych w mechanizmach napędowych,
    • instrukcja eksploatacji,
    • kopie świadectw badania typu dla urządzeń zabezpieczających, o ile mają zastosowanie,
    • dokumentacja uzupełniająca, o ile ma zastosowanie,
    • potwierdzenie prawidłowości zainstalowania urządzenia w strefie zagrożonej wybuchem, o ile ma zastosowanie.

 

Uwaga! Poświadczenie prawidłowości montażu i przeprowadzonych prób po montażowych wymagane jest w przypadku każdego urządzenia, z wyjątkiem urządzeń typu harvester lub forwarder.

W przypadku żurawi przeładunkowych instrukcje muszą szczegółowo określać pojazdy, na których maszyny te mogą zostać w bezpieczny sposób zainstalowane, podając ich właściwości techniczne lub, jeżeli jest to konieczne, konkretne modele pojazdu. Producent żurawi przeładunkowych ponosi odpowiedzialność za zgodność takich maszyn z odpowiednimi zasadniczymi wymaganiami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. Musi on umieścić na maszynie oznakowanie CE oraz sporządzić i podpisać deklarację zgodności WE. Producent tego rodzaju urządzenia musi uwzględnić w ocenie ryzyka wszystkie ryzyka związane z daną maszyną, w tym związane z instalacją maszyny na podwoziu pojazdu.

 

Masz problem? Zapytaj!

Nasi eksperci odpowiadają na Państwa pytania.

BLOG